Gedichten
Limburgsvolkslied
Kleen dochterke
Pruimenboom
Schrijverke
Hetepootjes
Geschenk
Portret
Hobos

1. Hilde, Yvonne, grootvader Isidoor ∞1897 +1981, Gert en Paul Bogaerts. - 2. Opa Louis Bogaerts, Jeroen en Martijn Kuppens - 3. Elise Jalon, grootvader Leo Bogaerts, Jaak Bogaerts - 4. Bezoek Middelheim - Louis draagt Jaak op schouders

Het Geschenk

Hij trok het schuifken open,
Het knaapje stond aan zijn zij,
En zag bet uurwerk liggen:
ìOch, Grootvader, geef u het mij?

- ìIk zal ët u wel eens geven,
Toekomend jaar misschien,
Als gij wel leert en braaf zijt,î
Zei de oude, ìwij zullen zien.î

ìToekomend jaar!î sprak het knaapje,
O Grootvader, maar dan zoudt
Ge lang reeds kunnen dood zijn;
Ge zijt zoo ziek en zoo oud!î

En de oude man stond te peinzen,
En hij dacht: ìHet is wel waar,î
En zijn lange vingren streelden
Des knaapjes krullend haar.

Hij nam het zilvren uurwerk,
En de zware keten er bij
En lei ze in de gretige handjes,
ìët Komt nog van uw vader,î sprak hij.

Daar was een grafje gedolven;
De scholieren stonden er rond,
En een oude man boog met moeite
Nog eene knie naar den grond.

Het koele morgenwindje
Speelde om zijn haren zacht;
Het gele kistje zonk neder:
Arm knaapje, wie had dat gedacht!

Hij keerde terug naar zijn woning,
De oude vader, en weende zoo zeer,
En lei het zilvren uurwerk
In ët oude schuifken weer.

R. LOVELING