Bobandana 6 februari 1976
Shasha 7 februari 1977
Bobandana 16 februari 1977
St-Eduard 1 oktober 1980
Zobia 7 mei 1991
Zobia 7 mei 1991 (2)
Shasha 26 april 1994
Shasha 26 april 1994 (2)
1. Pater Stalmans, norbertijn, missionaris Congo - 2. Congolese hut - 3. Zorgende vrouwen te Kirotshe, 1976 - 4. Pater Plessers, Salvatoriaan, missionaris
In Kisangani waren ze met de camion Toyota en daarmee zouden ze dan over Buta naar Titule rijden en daar zou ik dan verder kunnen rijden met de Landrover. Dat is me dan een reis geworden! In plaats van twee dagen hebben we er tot Buta zes dagen over gedaan. De weg was door de vele regen zo slecht geworden dat ge riskeerde op veel plaatsen vast te rijden en dikwijls zelfs zo dat ge op andere camions moest wachten om uit de putten te geraken. Wij ook ontsnapten niet aan de miserie. Op een plaats even voor Banalia bij een brug was de waterdoorgang onder de brug zo verstopt dat het water een uitweg zocht over de weg en doordat het water door de vele regen nogal hoog stond spoelde het met groot geweld over de weg. We moesten er door maar onze chauffeur die wellicht ook niet van de slimste is, reed verkeerd en we reden vast in het water. De camion zakte langs de rechterkant helemaal in het slijk en we hingen gevaarlijk scheef in het water. Geen mogelijkheid om nog vooruit of achteruit te rijden. Dus dan maar proberen uit te stappen. Met mijn valies en mijn mooie Lilse schoenen in de hand probeerde ik uit de cabine te klimmen. Maar och arme mijn een schoen viel uit mijn handen recht in het wild stromende water. Ik zag hem nog in het licht van de koplampen van de camion, want het was al laat in de avond en stik donker, maar het was te laat, mijn schoen was weg en het waren juist mijn beste schoenen, die ik in Lille voor 5000 Bef gekocht had. Ik had ze speciaal uitgezocht omdat het genaaide schoenen waren en geen geplakte en daar verdween die schoen in het wilde water van een ZaÔrese rivier. Wat kon ik dan nog doen met de overblijvende schoen in mijn handen. Ik heb die dan maar ook in het water gesmeten in de hoop dat ze mekaar toch ergens zullen terug vinden om zo weer samen door het leven te gaan, want daarvoor waren ze eigenlijk gemaakt. Voor zover het lot van mijn Lilse schoenen.
